శిశిరం నిస్సారమవుతుందో . ,
నీ అధరం ఆవిరితట్టులా మారిందో . ,
నన్ను కానరానీయకుండా . ,
నీ నయనం నిశీధి పొరల్ని లంఖించుకుందో . . .
నేనేమని , నేనెవ్వరని . . ,
నీ మౌనం సంఘర్షణలో పడిందో . . .
నివ్వెరపోని నా హృదయం మాత్రం . ,
నాలుగు దిక్కులనూ అన్వేషిస్తూ . ,
చనిపోయిన నీ ప్రేమ -సమాధిని చీల్చుకువచ్చి . ,
దిగ్భ్రాంతి లో ఉన్న నన్ను లేపి . ,
నీ ప్రేమగుచ్చాన్ని నాతనువును తాకించి . ,
మరణం అసంకల్పితం అయినా . ,
మన ప్రేమ అమరత్వమే అని . ,
ఆకాశపు వీధుల్లోకి సైతం . . ,
స్వేచ్ఛగా విహరించాలని ఉంది ప్రియా . . !
.
.
.
.
.
.
– గరిమెళ్ళ రాజేంద్రప్రసాద్……..